Heitt og sveitt.

Það hellihringdi í London svo við fórum ekkert niður í bæ, heldur ákváðum að reyna að bóka okkur inn snemma.  Vélin fór í loftið á réttum tíma, rétt eftir níu um kvöldið.  Risavél og þjónustan öll góð um borð.  Sokkar og augnleppar í boði.  Síðan var það kvöldmatur og svefntaflan og tíu tíma flugið var liðið. Það fyrsta sem mætti okkur var hitinn.  Þrjátíu stig, en virkar meira vegna rakans, og enginn vindur.  Robin beið fyrir utan og keyrði okkur í húsið.  Við fórum aðeins í sjóinn aðeins til að fá tilfinninguna, hann er hreinn unaður, þó að staðurinn sem víð fórum út hafi verið aðeins of líflegur fyrir minn smekk ( miklir þörungar ).  Við Sváfum eins og rotuð þó að regnið drundi á þakinu.  Því hér er  að byrja vetur eða regntímabil núna  Robin fór með okkur á bílnum til að versla í morgun.  Gjaldmiðillin  hér er Rupees sem er í kringum tíu íslenskar krónur.  (Miðað við normal ástand).  Við keyptum vatn og nauðsynjar, svona aðeins meira en helgarinnkaup.  Fyrir þetta borguðum við þúsund Rupees, sem okkur fannst nokkuð mikið miðað við að laun í lægri kantinum væri í kringum tvö til þrjú þúsund.  Enda þurfa þeir, eins og við að flytja megnið af nauðsynjavörum inn.  Gjaldeyrir er af skornum skammti og allir vilja skipta evrum, sem er hagstæðara en að skipta í banka.  Það hefur hringt hér síðan um hádegi, en hitinn er sá sami.  Mig langar að opna glugga og fá ferst loft inn, en það er ennþá heitara og sveittara úti. 

  Við Hlín í hádegismat á veröndinni .

 

 

 

 

   

Seychelles-eyjar

Hvatinn að þessu bloggi er ferð okkar Bjarna (Bjarni Ómar Guðmundsson) til Seychell-eyja, Þar sem hann ætlar að taka þátt í verkefni ,sem sjálfboðaliði, sem Guðmundur nokkur Hólmsteinsson kom á fót. Meira um það seinna. Þessi síða á að þjóna því hlutverki, að þeir sem eru forvitnir um ferðalag okkar og þess sjálfboðastarfs sem unnið er af íslendingum á Seychell-eyjum, geti svalað forvitni sinni

Þetta byrjaði allt í vor hjá okkur, þegar Bjarni þurfti vegna vinnu sinnar að hafa samband við Guðmund.  Þeir höfðu unnið saman í Örtölfutækni hér á árum áður og höfðu haft samband í gegnum sameiginlegt áhugamál; siglingar.  En höfðu ekki heyrt í hvor öðrum mjög lengi. Guðmundur var þá á Seychell og voru þeir í tölfusambandi.  Okkur fannst verkefnið strax mjög spennandi. Þegar Hlín Ágústdóttir, (sonardóttir Ragnars, fósturpabba Bjarna) minntist á það í útskriftarveislu sinni að hana langaði að fara í hjálparstarf fór boltinn að rúlla.  Svo þegar Bjarni seldi hlut sinn í Ipneti fórum við fyrst að hugsa um að fara sjálf. Hlín fór til Seychell í ágúst og er þar núna (sjá tenglar).  Það starf sem Hlín fór til að vinna að og Bjarni mun gera líka, er að koma upp þjónustuborði fyrir kennara (helpdesk).

Það var seinni partinn í ágúst, þegar Hlín var farin að við tókum þá ákvörðun að fara. Kreppan var ekki komin og ferðakostnaðurinn virtist ekki það mikill þá.  Við keyptum flugmiða til London (þar sem við erum núna ), flugum út 4 okt. gistum eina nótt og tökum næturflug með Seychellair í kvöld.  Allan kostnað við ferðalagið og uppihald úti borgum við sjálf, en C&W símafyrirtækið styrkir verkefnið og sér okkur fyrir húsnæði.  Flugið tekur tíu tíma og við ættum að vera lent um kl. tíu í fyrramálið.  Robin Zarine mun taka á móti okkur þar sem Hlín er að kenna.